Το «θέλω» της κυριαρχίας

Το θέλω της κυριαρχίας είναι σκέτη ενέργεια, πυρετός ζωής. Τυφλό μουγγό βουβάλι, μια δύναμη που πρέπει κάπου να ριχτεί. Πού να ριχτεί; Όπου δείχνουν οι δρόμοι της εποχής. Κι εκεί θα βρει τα μάτια και τη γλώσσα του. Φτιάξε τον ίδιο άνθρωπο, σε τρια αντίγραφα. Ρίξε τον σε τρεις εποχές, η καθεμιά με άλλες αντιλήψεις. Στη μια εποχή θα γίνει οπλαρχηγός, στην άλλη εφοπλιστής και στην τρίτη υπουργός. Η αντίληψη της εποχής – το πώς βλέπουμε τους άλλους και τον εαυτό μας – είναι ο καβαλάρης πάνω στο βουβάλι: αυτός δείχνει στο θέλω τι να θέλει.