Πυραμίδες κυριαρχίας

Η πείνα για κυριαρχία μεθάει κι αλλάζει τον άνθρωπο. Ζητά πυραμίδες για να σταθεί στην κορυφή. Μπορεί να’ναι σε μια οικογένεια ή σ’ένα κράτος.

Όλες μαζί οι πυραμίδες αποτελούν την κοινωνία. Ολίγοι στην κορυφή και οι πολλοί στη βάση. Μια τούρτα όπου εναλλάσσονται στρώσεις κυριαρχίας και υποταγής.

Στη μέση οι επιστάτες: στελέχη, διοικητές, βουλευτές, μητροπολίτες, διευθυντές. Υποτελείς στους αποπάνω, κυρίαρχοι στους αποκάτω.

Δυο μεγάλες πείνες

Δύο μεγάλες πείνες κινούν τους ανθρώπους. Το θέλω για κυριαρχία και το θέλω για διάκριση. Το ένα ζητά την υποταγή των άλλων. Το άλλο ζητά την αναγνώριση: να τραβά το βλέμμα. Φτιάχνει μια πρόσοψη που λέει «αυτός είμαι». Μετρά το πώς οι άλλοι σε βλέπουν, για να σε βλέπεις κι εσύ καλύτερα. Γιατί η παράσταση είναι κι αυτή μια πραγματικότητα.