Το «θέλω» της διάκρισης

Η ανάγκη για διάκριση είναι απο τα πιο βασικά θέλω του ανθρώπου. Το θέλω τροφή είναι μια φυσική πείνα που κάποια στιγμή χορταίνει. Αλλά το θέλω διάκριση είναι μια ψυχική πείνα με άπατο στομάχι. Στηρίζει μια βιομηχανία διαφήμισης που καλλιεργεί αυτή τη στέρηση. Το ρούχο, το αυτοκίνητο, το ρολόι, οι διακοπές, η σχολική τσάντα του παιδιού που λένε «ιδού, είμαι καλύτερος». Αλλά και τα «πνευματικά» προϊόντα όπως πίνακες, διαλογισμό, συναυλίες, εκδρομές στο Άγιον Όρος. Σού δίνουν μια θέση στη σκάλα της διάκρισης για να ξεχωρίζεις απο τους αποκάτω και να κοιτάς τους αποπάνω.

Πυραμίδες κυριαρχίας

Η πείνα για κυριαρχία μεθάει κι αλλάζει τον άνθρωπο. Ζητά πυραμίδες για να σταθεί στην κορυφή. Μπορεί να’ναι σε μια οικογένεια ή σ’ένα κράτος.

Όλες μαζί οι πυραμίδες αποτελούν την κοινωνία. Ολίγοι στην κορυφή και οι πολλοί στη βάση. Μια τούρτα όπου εναλλάσσονται στρώσεις κυριαρχίας και υποταγής.

Στη μέση οι επιστάτες: στελέχη, διοικητές, βουλευτές, μητροπολίτες, διευθυντές. Υποτελείς στους αποπάνω, κυρίαρχοι στους αποκάτω.